Klasy podmiotów

Informacje podstawowe

Każdy obiekt pozyskany i skatalogowany przez Autorytet RPC oznaczony zostaje szeregiem desygnacji w myśl, iż większość obiektów nie zachowuje się w podobny sposób. Poniższe desygnacje mają zatem za zadanie ułatwienie badaczom określania właściwych metod do stosowania wobec obiektów, a ponadto ułatwiają szybkie i efektywne ustalenie poziomu zagrożenia stwarzanego przez anomalię.

Korzystamy z siedmiu oznaczeń ryzyka przechowalniczego i sześciu — poziomu zagrożenia dla życia, które stosuje się łącznie.

Oznaczenie ryzyka przechowalniczego i poziomu zagrożenia dla życia

Oznaczenie ryzyka przechowalniczego określa trudność w przechowywaniu danej anomalii. Niektóre obiekty przechowuje się znacznie łatwiej niż inne, aczkolwiek oznaczenie to nie musi być równoważne ze stwarzanym przez dany obiekt poziomem zagrożenia dla życia; nie są niczym niespotykanym anomalie niezwykłe łatwe w przechowywaniu, lecz mogące doprowadzić świat do zagłady. Vice versa, przechowywanie danej anomalii może być znacznym problemem, podczas gdy ona sama jest zupełnie łagodna.

Klasa podmiotu

Klasa podmiotu to łączne przedstawienie zarówno oznaczenia ryzyka przechowalniczego, jak i oznaczenia poziomu zagrożenia dla życia. Przykładowo anomalia oznaczona co do ryzyka przechowalniczego desygnacją „Omega”, a w kwestii poziomu zagrożenia dla życia — „Czarny”, przypisana byłaby do klasy „Omega-Czarny”.

Oznaczenia główne

To najczęściej wykorzystywane w raportach RPC oznaczenia.

Alfa

Anomalie, które oznaczono desygnacją „Alfa”, przechowuje się łatwo i bezpiecznie. Zazwyczaj jest tak, ponieważ Autorytet wystarczająco dobrze poznał anomalię, a jej oddziaływanie nie wiąże się z koniecznością wykorzystywania wielu zasobów. Możliwe także, iż anomalia, by zaczęła oddziaływać, musi najpierw zostać aktywowana.

Oznaczenie „Alfa” nie oznacza jednak, że anomalia nie stwarza żadnego zagrożenia.

Beta

Przechowywanie anomalii oznaczonych desygnacją „Beta” wymaga więcej zasobów lub jej zabezpieczenie nie zawsze jest skuteczne. Zazwyczaj jest tak, ponieważ anomalię niedostatecznie jeszcze poznano lub z samej swojej natury jest nieprzewidywalna. Oznaczenie „Beta” odnosi się do największej liczby obiektów i zwykle można śmiało założyć, iż jeśli anomalia nie wpisuje się w oczywisty sposób w inną desygnację, to można ją oznaczyć właśnie niniejszą.

Warto zanotować, iż na ogół każdy obiekt autonomiczny, świadomy lub rozumny powinien mieć oznaczenie „Beta” z uwagi na naturalną nieprzewidywalność właściwą anomalii zdolnej funkcjonować samodzielnie.

Gamma

Obiekty oznaczone desygnacją „Gamma” są niezwykle trudne w ciągłym, skutecznym przechowywaniu, a protokoły przechowalnicze zwykle cechuje obszerność i zawiłość. Autorytet często nie może efektywnie przechowywać tego typu anomalii, ponieważ albo dostatecznie ich nie rozumie, albo nie posiada technologii, która właściwe zabezpieczenie obiektu by umożliwiała. Desygnacja „Gamma” nie wskazuje, że anomalia jest niebezpieczna, a tylko to, iż jej przechowywanie jest wymagające.

Oznaczenia specjalne

Poniższe desygnacje używane są na potrzeby nietypowych obiektów RPC. Każdy może z nich korzystać, lecz należy mieć na względzie to, iż wówczas praca zostanie drobiazgowo skrytykowana.

Zneutralizowany

Obiekty zneutralizowane to dawne anomalie, które zostały w pełni zrozumiane, nie wykazują już żadnych właściwości anomalnych albo uległy zniszczeniu. Podmioty takie nie stwarzają żadnego zagrożenia wobec Autorytetu.

Theta

Obiekty oznaczone desygnacją „Theta” wykorzystywane są przez Autorytet w celu przechowywania lub ochrony innych podmiotów.

Omega

Obiekty oznaczone desygnacją „Omega” są najtrudniejsze w przechowywaniu albo nie są możliwe do przechowywania i stwarzają zatem zagrożenie wobec normalności świata. Nie musi to oznaczać, iż są niebezpieczne, ale że zwyczajnie utrzymanie ich w tajemnicy jest najtrudniejsze z uwagi na ich zasięg, odporność lub inny aspekt ich natury.

Oznaczenia ezoteryczne

Epsilon

Desygnacja „Epsilon” stosowana jest do oznaczania anomalii, które funkcjonują w sposób wykraczający poza nasze obecne możliwości poznawcze. W związku z tym pewne ich aspekty nie mogą zostać zabezpieczone albo nawet zaobserwowane. Na ogół każdy obiekt związany z anomaliami pozawymiarowymi powinien zostać oznaczony desygnacją „Epsilon”.